Eindelijk,

[Neo]

gaan we weg .

Het is vakantie en na  een aantal voorbereidingen is het dan eindelijk zover.

Altijd spannend zo`n avond voor de vakantie vind je niet?
Maar met een wijntje en een biertje erbij gaat alles goedkomen.
Nog even dit , waar is dat en waar laat ik dit nou weer , oh ja moet dat ook nog mee...................

Morgen om 8 uur gaan we eindelijk weg.

Iedereen een machtig mooie vakantie toegewenst!

(En wie weet tot in het naseizoen.)

[DeWitte]

GOEDE REIS MANNEN:   en piccie's maken he???

[B-Witch]

GOEDE REIS MANNEN:   en piccie's maken he???

en weer veilig terugkomen he

[Neo]

Hoi,
bedankt

Nou we gaan maar eens

[QuattroFrits]

:D Goeie reis en hou ze tussen de lijntjes. 8)

[Herr Tod]

Waar die heen gaan hebben ze geen lijntjes denk ik :shock: Super stoer 8)

[karz]

Boooooh, JALOERS !!!! :shock:  !!!!

[Motzippaldy]

Goede reis    

[@Nippon]

veeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee
eeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee
eeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee
eeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee
eeeeeeeeeeeeeeeeeet      

[Neo]

Hallo dan,

een kleine update , nog geen daadwerkelijk reisverslag en geen foto`s helaas.

Ulaan Bator 22.00 pm

De heenreis verliep voorspoedig ,tot aan de Russische grens natuurlijk.Maar zoals we al hadden verwacht duurde het een uur of 3 aan papierwerk ( natuurlijk contole van alle tassen)en we reden Rusland binnen.
En dan komt er een rechte weg van 600 km tot aan Moscow, we waren die dag al om 7 am vertokken uit Letland en om 2200 pm hadden we nog geen hotel gezien, echt een monsterdag asfalt en het was warm! Eindelijk om 22.30 een hotel langs de weg ( campings bestaan er niet, ik heb ze in ieder geval niet gezien )
Splinternieuw en nadat we alles weer hadden afgepakt( nadeel van hotels) konden we eindelijk ,tegen meerprijs Haha dit is Rusland , beneden douchen.

Snel eten in het cafe,( 23.30 inmiddels) en dan slapen.


Moscow: argh ik dacht de grote steden in de wereld wel gezien te hebben , tjeez dit is er 1 zeg. ............. volgens insiders 15 milj mensen.En zeker zoveel auto`s

Afijn na 3 uur in de hitte zoeken het hotel gevonden en alles weer afpakken en douchen ( het is nog steed sinds vertek 30 plus)

Moscow is zeer modern en het rode plein vind ik sprookjesachtig mooi. De terrasjes in de buurt en de restaurants zijn heel gezellig.

De trein van Moscow naar Irkutsk:

We vertrekken naar het treinstation om onze vertaler te ontmoeten, hij is al te laat en ik besluit maar te bellen.
Hij komt eraan met de metro want hij zit vast in het verkeer, klopt want het is ongelooflijk druk met al die auto`s.

Gelukkig komt hij eraan en we duwen de motoren naar het juiste perron, de motoren worden gewogen en voor 200 euro mogen ze mee. We hadden al tickets voor onszelf maar voor de motoren moesten we het zelf regelen. Ons ticketburo had wel een student voor ons die alles vertaalde. Het liep gesmeerd en daar stonden we op het perron. Honderden mensen om ons heen met tassen en van alles wat. Velen maakten een praatje met ons en wat gingen we doen en of ze met ons op de de foto mochten.

Dan komt de trein en daar sta ik dan met 2 motoren. De stewardes zegt dat de motoren plat moeten anders mogen ze niet mee, ik lach vriendelijk en knik maar in de hoop dat ze weggaat pff.

dan gaan eerst alle pakjes erin en alle bagage en dan komen onze bikes.
Ze mogen niet mee van de goederenchef.

Ja maar we hebben betaald,
ja maar in Irkutsk hebben we helemaal geen hoog perron dus het gaat niet.
Na enig aandringen van onze vertaler gaan ze toch mee.

@%#^#$ ng 10 minuten en ik moet ze er nog in krijgen( het is nu nog maar 30 graden)

I prop de Suzuki van Wil in een apart hokje sluit de deur en rij mijn KTM naar binnen ,zet hem tegen de wand in 1e versn. Ik sjor er nog een spanbandje omheen en ren naar buiten pak mijn tassen en sprint naar voren , de trein is zeker 400 meter................

Warm warm warm stap ik de trein binnen en neem snel afscheid van  Sergei.
Binnen zweet ik me helemaal de schompes, wat een stress.

Maar ik had 3 dagen en nachten om bij te komen en met een koud biertje is de stress snel vergeten.

De 3 dagen vliegen voorbij en eindelijk zijn we in Irkutsk, we stappen uit en ik loop naar de motoren.

De chef is druk met andere pakjes en ik vraag of er een loopplank oid kan komen. Hij ging bellen en er zou wat gaan gebeuren.

Afijn na 15 minuten komt er een mini traktor met 5 trollys en 4 beren van Russen.

1 van de Russen ziet mijn motor , tuit zijn lippen maakt het broembroem geluid geeft virtueel gas ( hoofie naar achter) ,
tja ik moest maar uit de trein springen toch met zo`n motor .

Hilariteit alom ( ik lach echt niet, dat perron is echt veel te laag haha)

pff ze kijken een beetje en tja wat moeten ze nou met zulke pakjes.

1 van de mannen eromheen( je weet wel van die beroemde omstanders) spreekt wat engels en hij zegt , laat het aan die mannen over . They will get the job done.

Ik denk ach het zal de eerste keer niet zijn dat mijn KTM zal vallen en ik laat het maar gebeuren.

Aktie, ik duw de motor naar achter en ze namen hem aan langzaam zakt de motor uit de trein en de 4 mannen pakkken de motor behendig aan. Hij staat op het perron.

De Soes van Wil is eeen ander verhaal , de deur naar her perron is overleden en die weg is dus afgesloten.
de motor moet aan de railkant eruit( daar waar de treinen rijden).

Ze beginnen nu over geld , Sergei had het al gezegd en ik knik ja. Ze staan op het spoor en 1 kijkt of er geen trein aankomt.
1 laat de Suzuki zakken en ze pakken hem aan en langzaam zakt de motor en staat op het spoor. Ze tillenm hem uiteindelijk op het perron.

Pff opakken en rijden,tja dit is Rusland nietwaar. We rijden naar de stad en zoeken een hotel.
Lekker eten en de volgende dag naar het Baikal meer. Het is alweer 30 plus en we komen bij het meer aan. Het grootste zoetwatermeer ter wereld met af een toe een diepte van 1600 mtr en een lengte van 600 km.

Het is zeker 15 garden kouder bij het meer en er hangt af en toe een mistflard,ik heb het eigenlijk gewoon koud. Heel apart.

We stoppen om onze handen in het meer te wassen, ja dan leef je 5 jaar langer gaat de legende. en we kopen een gerookte vis bij een van de  locale  kraampjes langs het meer.

Verder weg van het meer richting Ulan Ude word het weer 30 plus, warm warm.
Siberie , koude winters hete zomers.

Dan gaan we nog een mooie tempel bezoeken en deze dag rijden we ook Mongolie binnen.
Na alweer een uurtje of 3 bij de grens eea invullen zijn we blij dat we Mongolie bereikt hebben. Ik vind het nog een beetje onwerkelijk maar we staan er .
Het is direct zoals ik dacht: groene heuvels een prachtige vergezichten en af en toe een Ger en verder niets.
We besluiten het maar niet al te laat te maken en we nemen een hotel in het 1e dorpje wat we tegenkomen.
Bij een locaal tentje eten we wat en we trekken direct de aandacht van de mensen.

De volgende dag rijden we naar het klooster Ambayargailant, het waypoint voor de afslag klopt en we moeten oof road verder , het terrein is wat verharde klei en wat gravel.

Lichte heuvels en het is mooi, altijd heb ik de reisverslagen en plaatjes van andere motorrijders bekeken en nu sta ik er zelf.
Prachtig, af en toe een  groep van 3 of wat Gers( witte ronde tenten)
Na 2 of 3 rivierdoorwadingen komen we eindelijk bij het klooster welke nog niet door de Russen was vernietigd.
Het ligt tegen de heuvels op 1000 mtrs en er staan wat busjes van gidsen voor.
Ik vind het een prachtige setting om iets verder in het wild onze tent op te zetten en we kijken uit over de vlakte met Gers en rechts het klooster.

We koken wat en niet lang daarna komen de eerste lokalen kennismaken met ons.
3 jonge mannen te paard heten ons welkom in Mongolie en ze hebben een fles wodka om ons in te 1 drinken` zeg maar .

Allemachtig wat kunnen die mannen drinken .Na 2 glazen moet ik echt afhaken, en zij doen er nog een paar.
Hele vrolijke gasten zijn het.
Dan moeten wij natuurlijk op hun paarden zitten , en als een kind van 8 maak ik 2 rondjes haha tempo 0 natuurlijk.

Zij doen het nog even voor met z`n 3 `en. Ze stuiven weg en pakken en passant nog iets van de grond ,ze trekken aan elkaar : ongelooflijk wat een rijders .
Het lijkt wel of ze 1 zijn met hun paard.

Daarna moeten ze natuurlijk nog 1 rondje achterop mijn KTM ,   haha ja da`s andere koek.

tot de volgende keer?

ps de KTM doet het nog steeds  :shock:

[@Nippon]

dat ga ik ook nog eens doen  :twisted:

[Busaberke]

Mooi verslag, ik wil méér !!  

[Neo]

Dalanzadgat Gobi dessert


Het Nadaamfeest in het stadion was van grote klasse, kon zeker wedijveren met de Olympics! Heel kleurrijk en ook veel spektakel. Eerst wat eten gehaald in de kraampjes erbuiten en daarna kon het feest beginnen. Mooie muziek erbij en het viel eigenlijk best mee met de spuwende Mongolen.
Na een uurtje of 2 begon het worstellen maar het weer werd ook slechter , we zijn maar weggegaan en we hebben het worstelen nog op tv in het guesthouse kunnen volgen.

Ik heb overigens nog de WK finale( voor mij om 4u am pff) in een grote tent op een plein kunnen bekijken met nog 1000 dronken Mongolen. Er waren maar liefst 4 mega LCD schermen en een beamer en bier , heel veel bier.

De volgende dag eindelijk weer op de motoren,heerlijk.
We moesten direct uit de hoofdstad al off road want het houd zo`n beetje op na Ulaan Bator.
Niet makkelijk in het begin, totaal geen borden en zeker 4 tracks.
Heeft natuurlijk enige discussie opgeleverd haha.
Gaandeweg werd wel duidelijk dat deze doorgaande weg gewoon een off road track is waar nagenoeg geen verkeer is en er is stof , heel veel stof.
Wilma moest er nog even inkomen, we verdwalen diverse malen omdat de sporen alle kanten opgaan, maar ik weet altijd wel de goede richting aan te nemen op GPS, Wilma is er allemaal niet zo van overtuigt ,weer enige discussie .


Langzaam komen we de Gobi in,
ik heb het idee dat elke dessert zand is maar dat is dus niet zo. Gravel met zand is wat we hier onder de noppen hebben.
Af en toe komen we een herder tegen ( op een Chinese MZ oid  jaja  )waar we de weg aan kunnen vragen, er wordt direct in het Mongools van alles uitgelegt . Maar met wat tekeningen in het zand wordt er eea duidelijk.
Onderweg verliezen we de dop van onze watercan! Alles trilt hier kapot of los. Urenlang moeten we op wasborden rijden en helaas is de dop losgetrilt.
Voor een doorgaande weg is het echt een spoorzoeker ,soms heeft de weg wel 8 sporen en gaan 4 kanten op, ik vind het wel leuk.
Soms rij ik gewoon dwars over het land in een rechte lijn en kom dan Wilma weer tegen..
In het dorpje tanken we en we gaan op zoek naar een dop, de man van de benzinepomp knipt een rubber in de vorm van een rondje en we kunnen het gebruiken als een elastiek, we doen er een plastikzakje omheen en we zijn weer gered, onze jerrycan wordt ook nog eens gevuld met water door de man.
In de buurt van Delgertzogt slaan we de tent op bij een mooi plasje waar de koeien ook water drinken. Het is nog heerlijk weer. Prachtig uitzicht over de heuvels als de zon onder gaat.
Het was alweer een lange dag. Maar deze setting maakt alles weer goed.

De volgende dag ontbijten we wat koekjes en crackers en na de thee pakken we weer op en gaan op pad.

De Gobi laat zich nu goed voelen en de tracks worden ook steeds zanderiger, niet Wilma`s favouriet maar ze rijdt heel goed!
De hitte wordt steeds intenser en hat landschap wat saaier. In het zuiden krijgen we wel steed mooiere rode tinten van het zand.
We zouden nog enven langs de weg naar een mooie rotspartij gaan , we zien hem wel maar als we er naar toe willen rijden dan komt dat kreng gewoon niet dichterbij. Na 5 km draaien we maar weer naar de `weg` toe.
Het is heet, eindelijk komen we bij het dorpje aan waar we wat te drinken kopen, bevroren water en een frisje. Het ontdooit snel met deze hitte .
We vullen onze jerrycan met heerlijk koel water bij de waterput.

We verlaten het dorpje om onze tent ergens op een mooie locatie op te zetten, uitzicht op de heuvels en de zon die er in de avond op schijnt. We horen een klagend gehuil. Toch geen wolven? Het blijkt een stoet passerende kamelen te zijn en een ervan is blijkbaar depressief.  Alweer een prachtige setting en ik heb zelfs een biertje .

De volgende dag wordt een makkie , slechts 120 km dus binnen 4 uur moet het lukken.
In 3,5 uur komen we aan in Dalanzadgat en het is ons meest zuidelijke plaatsje in de Gobi.

Volgens de LP moesten we naar Defshir hotel, allemachtig wat een oud klerehotel.
De overkant is veel beter en na enig gestechel over de prijs trekken we in.
Lekker douchen!
Buiten aangekomen zie ik een briefje op mijn motor van een Engelse (Sarah): ze is op de fiets vanuit China gekomen en wil van ons graag weten hoe de wegen zijn.
Toevallig komt ze net naar buiten en we drinken samen een biertje. Ze heeft al heel wat meegemaakt en al min 50x gevallen. Da's pas een stoere meid: in d'r eentje over de minst gebaande paden van Mongolie trekken. Diep respect hoor! Zij is vanochtend vroeg weer richting Noorden vertrokken, wij hebben eerst Yolin Am bezocht: een prachtige kloof, die bijna het gehele jaar met ijs gevuld is. Alleen tijdens de zomermaanden niet,haha! Toch was het een hele leuke trip er naar toe, pittig stuk met veel steile heuvels en onverwacht scherpe afdalingen. Wel opeens erg druk hier met toeristen; we hebben hier meer verkeer gezien dan de laatste 3 dagen! Morgen gaan we Sarah achterna, die zullen we vast nog tegenkomen.

Groetjes,
Raymond en Wilma

[QuattroFrits]

:oops: Waarom zijn die textvensters zo breed? :oops:
:? Mijn horizontale scroll is reeds kapot en nu is dit niet leuk meer om te lezen. :?

:twisted: Lieve Mona, is hier nog iets aan te doen? :twisted:

[karz]

:oops: Waarom zijn die textvensters zo breed? :oops:
:? Mijn horizontale scroll is reeds kapot en nu is dit niet leuk meer om te lezen. :?

:twisted: Lieve Mona, is hier nog iets aan te doen? :twisted:

Heb even de 'veeee..eet' post van boxerq aangepast ;)