Uit Tonnie's Grote Verhalenboek

[Road Racing Tonnie]

Heb voor een tijdje terug contact gezocht met Bert Smit uit Stadskanaal,
Bert heeft heel veel betekend in de wegracerij, met o.a 5 wereldsnelheidsrecords 125 cc, en 2x Ned kampioen in 1989 en 1994.
Had hem verteld over mijn racegekte, en het verzamelen van spulletjes van deze coureur,s, en vroeg aan hem, of hij misschien ook nog iets had voor mijn museumpje, nou zijn antwoordt was spontaan JA, hij zou binnenkort, eens de zolder op gaan, om wat bij elkander te zoeken, dus beste mensen, dan ga ik weer een mooie taart voor hem maken, en op naar het hoge Noorden (Stadskanaal) komt goed.

[DeWitte]

dan ga ik weer een mooie taart voor hem maken, en op naar het hoge Noorden (Stadskanaal) komt goed.

zeg Tonnie, nou eens eerlijk: wie bakt die taarten?? Jij of ma racing?? :lol:

[Road Racing Tonnie]

dan ga ik weer een mooie taart voor hem maken, en op naar het hoge Noorden (Stadskanaal) komt goed.

zeg Tonnie, nou eens eerlijk: wie bakt die taarten?? Jij of ma racing?? :lol:

Nou Hub, daar moet staan, dan laat ik weer een mooie taart maken, en dat gebeurt bij de plaatselijke banketbakker in Ruurlo (Hartman), als ik daar binnen kom, weet hij al precieis wat er moet gebeuren, geeft hem een foto, van de coureur, en een onderschrift, en vraagt dan, "Tonnie hoe laat kom je hem morgen ophalen????"
Hij is zelf ook een fanatieke motordriver, laatst kwam hij spontaan bij me, om de racespullen te bekijken, en bracht voor mij een mooie Jarno Saarinen DVD mee. :D

[DeWitte]

kijk da's nog een echte bakker 8) die van ons bakt ze alleen errug zoet :mrgreen:

[Road Racing Tonnie]

*******************AJS********************
''''''''''''''''''''''''''''''Albert  John  Stevens'''''''''''''''''''''''''''

Eerst een kleine opsomming van het merk AJS door de jaren heen.

Zo rond 1908, is men begonnen met het bouwen van complete motoren, voordien hield men zich bezig met leveren van motorblokken voor andere merken, wat Albert samen deed met nog 3 andere broers.
Tot 1931 hebben ze zelfstandig het bedrijf geleidt, waarna ze nadien zijn overgenomen door Matchless, zijnde de gebroeders Collier, dit heeft tot 1938 geduurd, en is zowel AJS als Matchless overgenomen door AMC, dit heeft tot 1966 geduurd, waarna Norton de eigenaar werdt, maar helaas het zinkende schip, kon niet meer gered worden, zoals zovele Engelse merken en in 1967 kwam een eind aan het roemruchte merk AJS

[Road Racing Tonnie]

********************AJS*****************

Het merk is begonnen met het bouwen van een 300c 1cil zijklepper, wat werdt uitgebreidt met 350cc , en het nieuwe model met bovenliggende nokkenas, waarvan ook een raceversie is gemaakt, onder de naam "Big Valve" met klinkende resultaten, maar evenzo div V en 4 cil motoren tot 1000 cc.
In de dertiger jaren, hadden ze zowaar een 4 cil 500c watergekoelde, compressor, racer, die toen met recht de snelste  op de pistes waren.
wat zeker niet onvermeldt mag blijven, is de Porcupine (stekelvarken) racer, 500cc 2 cil dubbel bovenliggende nokkenassen, die onder de beroemde coureurs als Rod Coleman Ted Frend Bill Doran  en Les Graham,die  daar in 1949 als eerste wereldkampioen werdt, in de 500cc klasse,
Nadat ze waren overgenomen door Norton (AMC) werdt alleen nog maar tweetakten gebouwdt, voor de trial en cross.




[/img]

[Steefke™]

bedankt toch mooi weer een stukje historie mee gepakt. Zo kom je nog eens wat te weten.

[DeWitte]

idd 8) we want more............

[Road Racing Tonnie]

************Een inktzwarte dag 35 jaar geleden***************

De zeer symphatieke coureur  Dave Simmonds kwam die dag om het leven bij een ordinaire caravan brand, in het rennerskwartier, van de beroemde racetrack Rungis bij Parijs.
In de caravan van de niet minder bekende coureur Jack Findlay was brand ontstaan, en Dave ging samen met Billie Nelson, ook zo,n karaktercoureur, ( ik was misschien wel de grootste fan van hem, helaas is Billie in 1974 om het leven gekomen bij de GP van Yougoslavie, maar iedere dag komt zijn naam bij mij een keer bovendrijven)
om de brand te blussen, maar door een ontploffende gasfles, is Dave om het leven gekomen, en Billie daarbij ook gewond raakte.
Dave heeft begin jaren zestig de eerste racekilometers gemaakt, met een 50cc Itom, daarna een 250cc Greeves, maar met de onvoorwaarlijke steun van zijn ouders, kon hij zich later 2 ex fabrieks Honda,s aanschaffen, een 125 en 350 cc.
Dave groeide uit tot een echte 'broodrijder" oftewel hij probeerde met het racen een boterham te verdienen, hij was ook mateloos populair, bij zijn collega,s, daar hij niet alleen een zeer kundige coureur was, maar ook een perfecte monteur, wat hem later nog heel erg van pas zou komen.
Zijn eerste GP reed hij in 1963 in Frankrijk, op een Tohatsu 50cc, die zijn vader op een zakenreis naar Japan in een winkel zag staan, en gelijk mee terugnam naar Engeland, en Dave daarmee kampioen van Engeland werdt.
De Tohatsu fabriek, was het niet ontgaan, dat daar in het verre Engeland iemand heel goed bezig was met hun merk, en zij besloten om Dave naast een 50 cc ook een 125 cc 2cil te schenken, hij heeft daar een jaar of twee de Int nat pistes mee bestreden, wetende dat ze toch wel pk.s tekort kwamen, maar hij kreeg er een schat aan (sleutel) ervaring voor terug.
In 1966 besloot Kawa te gaan deelnemen in de 125 cc klasse, en hun oog viel ook direct op Dave, en in de eerste GP , die van japan werdt hij met de 125 cc 8 versnellingen watergekoelde roterende Kawa, keurig achtste, en was de basis gelegd voor een onvoorwaarlijke trouw aan het merk Kawasaki, ondanks dat het voor hem een enorme klus was, om hem aan het rijden te houden, vanwege de voortdurende zuigerproblemen, maar desalnietemin, werdt hij in 1969 Wereldkampioen, voorwaar een zeer grootste prestatie
Het jaar daarop, ging hij zijn geluk beproeven, in dee 500c klasse, natuurlijk ook met een Kawasaki, zijnde een 3 cil, waar hij direct een keurige 8e plaats behaalde in de eindstand.
Het jaar daarop, zelfs vierde, met een GP overwinnig.
Ik prijs mij gelukkig dat ik met Dave nog een paar woorden heb gewisseld
in het rennerkwartier van Hengelo.
Dave nogmaals bedankt, voor hetgeen je ons hebt laten zien op de racepistes, je was een unieke coureur, een zeer innemend mens, met gouden handen.
Dave
R.I.P.

[Road Racing Tonnie]

****************LINTO***************

ontwerper            LINo TOnti

Velen zullen nog nooit van dit (race) merk gehoord hebben, maar in 1967, baarde het veel opzien, en heeft het merk mooie successen behaald.
Lino Tonti, was een geniale technicus, die zijn sporen verdient had bij o.a
Mondial-Benelli- Bianchi-Gilera en was ook de ontwerper van de beroemde GuzziVtwins.
In de buurt van Varese bouwde hij samen met de oud coureur Umberto Premoli, de unieke LINTO,s
De Linto,s zijn opgebouwd  uit het samenbouwen van 2 Aermacchi 250cc blokken Ala d,Oro ( Gouden vleugel)
Al in het eerste jaar, heeft de LINTO in handen van Alberto Pagani al voor mooie successen gezorgd met o.a een prachtige 2e plaats in de GP van Oost Duitsland, maar evenzo bij grote Int wedstrijden.
Vele coureurs hebben al een bestelling geplaatst, zoals Walter Scheiman
John Dods Lewis Young Jack Findlay enz.
Ook in ons lande hebben coureurs met dit merk geracet, o.a John Bestebreurtje
Het waren juweeltjes om te zien, die toen voor een ca 12.000 gld te koop waren, heden ten dage, als ze te koop zijn, een veelvoud daarvan.
Hier wat techn gegevens.
motor 2 cil
cil inhoud 497,72 cc
compressie 10 op 1
boring/slag overvierkant 72x 61 mm
64 pk bij 10.000 toeren p/m
carburateurs 35 mm
gewicht 135 kg

[Steefke™]

Tonnie, wederom bedankt voor dit mooie stukje motorgeschiedenis.  
wel een gaaf ding zo'n Linto

[DeWitte]

Tonnie, wederom bedankt voor dit mooie stukje motorgeschiedenis.  
wel een gaaf ding zo'n Linto

 8)

[Road Racing Tonnie]

****************PATON******************

****Giuseppe PAttoni  Lino TONti****

Ex zijspancoureur Giuseppe Pattoni heeft tot ca 1958 gewerkt al monteur bij de beroemde Mondial fabrieken, waar hij opklom tot monteur bij het GP team, die vele succesen hebben behaald, o.a Cecil Sandford is er Wereldkampioen mee geworden.
Maar zijn grote wens was, om zelf racers te bouwen, en toen Mondial is gestopt met de raceafdeling, was de keus snel gemaalkt, samen met zijn broer Giovanni, en de man die later zo beroemd werdt met zijn LINTO,s Lino Tonti, gingen ze zeer voortvarend te werk, en heeft in de begin jaren ene Mike Hailwood, (wie heeft nog nooit van die naam gehoord?) zelfs met de Paton over de circuit,s gedenderd, in de 125 cc klasse, met als beste resultaat een zesde plaats.
Niet veel later bouwde men naar eigen inzicht 2cil 500 cc GP racers, met zeer aannemelijke succes.
Drivers in die tijd waren zeker niet de eerste de beste, wat te denken van namen Angelo Bergamonti (later MV) Roberto Gallina, en de Engelsman, Billie Nelson.
Toen de Japanse tweetakten hun intrede deden, was men verplicht om daar ook gehoor aan te geven, en kwam er een heuse V4 tweetakt , bereden door o.a Virginio Ferrari, met redelijk succes.
Heden ten dage, wordt er niet meer gewerkt aan GP racers, maar kan men op bestelling, en veel geduld hebbende, en veel euro,s nog de oude racers kopen, die met heel veel liefde, daar nog gebouwd worden, zelfs Phil Read, doet bij demo classic.s mee op een Paton, en gaat nog als vergif.
Ik heb altijd heel diep respect gehad voor zulke mensen, die op voorhand wisten, dat het heel erg moeilijk ging worden, om mee te strijden voor de ereplaatsen, ook was het financieel, geen vetpot, maar hun tomeloze inzet, met de wil om er het beste van te maken, en altijd maar denken,
`We zullen doorgaan, altijd maar doorgaan` daar maak ik een diepe buiging voor.










[/img]

[B-Witch]

sjieke verhalen tonnie  

Er zijn namen bij waarvan ik nog nooit gehoord heb...
Maar wel leuk om daar dan over te lezen

[Road Racing Tonnie]

****************Rollie Free****************


******Een man met een heel groot hart*******

Het was in Sept 1948, dat daar een man in zwembroek verscheen op de zoutvlakten van Bonneville, om in opdracht v/d Vincent fabrieken, een snelheidsrecord te vestigen, en hij slaagde met vlag en wimpel.
Deze licht getunede standaard Vincent Vtwin 1000cc bereikte de legendarische snelheid van meer dan 150 mijl p/u = 241,898 km p/u
Voorwaar een hele grote prestatie.