MFL motokwis

[May Day]

Om dan toch maar in de passensfeer te blijven: van welke pas zie je op de foto het begin van de beklimming?

[Zwerver]

Stallersattel?

[May Day]

Helemaal goed! Succes met het bedenken van de volgende.

[Zwerver]

Nog maar eens een pasje ...



Welke is dit?

[May Day]

Dat moet noorwegen zijn! Maar waar he....

[Zwerver]

Yep is Noorwegen... en er staat op de foto een stiekeme hint naar de bergpas-naam...

[WhomBom]

iets met die wandelaar op dat bord?

[Zwerver]

Yep, een typisch Noorse wandelaar, die je in levende lijve denk ik niet vaak tegen zult komen.
En buiten het bekende "overstekende Eland" stickertje denk ik als sticker het meest verkochte souvenir aldaar.

[Hakinnen]

trollstigen !

weet ff niet of ik het helemaal corect geschreven heb maar we zijn er es geweest tijdens een zweden / noorwegen vakantie

[Zwerver]

Yep dattissum!!!

In Noorwegen staat de route vanaf de Trollstigen, en vervolgens over de Adelaarsweg naar Geiranger bekend als de Gouden Route.

Niet alleen vanwege het landschap een goedgekozen naam, maar ook vanwege de prachtige bochtige weg.

[Busaberke]

Eej Hakki, nu ff geen "passen-vraag"  - please, please ............  

[Road Racing Tonnie]

Hakinnen, ik was benieuwd, v.w.b mijn antwoordt op de z.g.n Hailwood Ducati,  die aldaar in het museum staat :lol:

[Hakinnen]

Hakinnen, ik was benieuwd, v.w.b mijn antwoordt op de z.g.n Hailwood Ducati,  die aldaar in het museum staat :lol:

Sorry Tonnie ...niet correct.

Het is met zekerheid niet een "omgebouwde Spaggiari machine"

De Bruno Spaggiari machine was idd een 750 beveltwin.
De machine won bij de raceintroductie meteen "het goud"
1ste en 2de plaats bij de 200mijl van Imola in 1972.
Rijders waren paul smart en Bruno Spaggiari.

De zilvergrijze Ducati Sportclassic "paul smart" replica die nu bij de dealers in de showrooms staat is een soort van eerbetoon naar die 72 machine.
Net als de Ducati MHR uit het jaar 2000 (dacht ik?) een eerbetoon was aan de Hailwood duc

Wat de Mike Hailwood Duc die in het museum dan wel is ...is nog steeds de vraag.

Zal hieronder een stuk uit het artikel plaatsen dat wellicht enige duidelijkheid biedt maar nog steeds geen antwoordt geeft op de vraag..

"Onder de Ducati kenners zijn echter de nodige twijfels of dit de echte Hailwood Ducati is. Ofwel, is de motorfiets die in het Ducati museum tentoongesteld staat wel dé echte? En als dit niet dé echte Hailwood Ducati is, waar is dé echte dan wel gebleven?

Drie exemplaren
Om antwoord te krijgen op die vraag moeten we alle feiten nog een keer op een rijtje zetten. Sports Motorcyles beschikte dat jaar over drie motoren. Een voor Mike Hailwood, een voor Roger Nicholls en een voor Jim Scaysbrook. Alle drie de motoren werden geleverd in de originele NCR (Ducati race afdeling red.) kleuren. De twee motoren die het team tijdens de roemruchte 1978 Isle of Man TT zou gebruiken werden in de kleuren van Castrol, de hoofdsponsor, gespoten. Het toeval wilde dat die kleuren, rood, wit en groen dezelde zijn als de kleuren van de Italiaanse nationale vlag!

Motornummers
Er werden uiteraard ook drie Ducati krachtbronnen geleverd aan Sports Motorcycles: nr:088238-Hailwood, nr:088239-Nicholls en nr:088243 een reserve blok. Ducati fabrieksmonteur Franco Farne was maakte zich echter zorgen over het 'Hailwood blok' en zo werd nog voor de start van de TT race het reserveblok (nr.088243) gemonteerd.

Na de race bleek dat nr.088243 het maar net lang genoeg had volgehouden, het motorblok had bij het overschrijden der finishlijn een serieus probleem met de kleppenaandrijving.

Om de Hailwood Ducati weer in orde te krijgen voor de volgende races - op onder andere Mallory Park en Donington Park - werd er volop gesleuteld en werden verschillende onderdelen uitgewisseld. De Hailwood Ducati werd weer voorzien van de oorspronkelijke krachtbron met motornummer 0088238.

Japanse verzamelaar
Aan het einde van seizoen 1978 werd de Hailwood machine verkocht aan een Japanse verzamelaar. Op de machine waren de sporen van een crash op Donington Park nog zichtbaar. De machine was weliswaar helemaal origineel, maar niet voorzien van het blok waarmee Hailwood de TT had gewonnen. Dat was immers met het reserve blok gedaan.

Duitse verzamelaar
De tweede motorfiets, waarmee Roger Nicholls had gereden kwam terug in handen van de toenmalige Britse Ducati importeur en werd later verkocht aan een Duitse verzamelaar. Bij deze motor werd tevens een 'certificaat van echtheid' overhandigd, waarop vermeld stond dat dit dé echte Hailwood Ducati was. Het was echter de Nicholls Ducati. Mike Hailwood had er nooit op gereden.

Daytona
Steve Wynne had nu nog de beschikking over het reserve blok waarmee Hailwood in 1978 de TT overwinning had behaald en de verschrikkelijk slechte racemotor waarmee Hailwood in 1979 slechts vijfde werd. In 1982 prepareerde Wynne die motorfiets, monteerde er het 1978 reserve blok in en schreef in voor de Daytona Battle of the twins race. Alsof het zo moest zijn, ging het ook daar fout. Het motorblok was blijkbaar te veel getuned en de krachtbron gaf de geest. Het 'winnende' motorblok kwam bij terugkomst in Engeland in kapotte toestand onder de werkbank terecht.

Vriendenprijsje
Ongeveer een jaar later werd Steve Wynne benaderd door een Amerikaan die zichzelf de grootste Hailwood fan aller tijden noemde. De fan had één verzoek aan Wynne: of hij een origineel onderdeeltje van Mike Hailwood's winnende Motorfiets zou kunnen krijgen. Steve Wynne dacht de 'fan' een groot plezier te doen en vertelde dat hij het complete originele motorblok nog had, weliswaar zwaar beschadigt maar in ieder geval compleet. Steve Wynne verkocht het originele motorblok en nog wat kleine delen voor een vriendenprijsje aan de Amerikaanse fan.

Nep
Niet veel later duikt er in Amerika opeens een Sports Motorcycles Ducati op waarvan de eigenaar claimt dat dit dé originele is. De motor is echter nep en inderdaad opgebouwd uit de onderdelen die Wynne aan die zogenaamde fan had verkocht.

80.000 Engelse ponden
De echte Hailwood machine komt in 1996 terug uit Japan en wordt op een veiling in Los Angeles te koop aangeboden. Steve Wynne wilde de motor heel erg graag terug hebben deed een bod van 80.000 Engelse Ponden. (Goede deal voor de Japanner, die 'm destijds voor slechts 5.000 Pond had gekocht.) Steve's bod was echter niet hoog genoeg en de motorfiets werd verkocht aan een andere partij, die de motorfiets tot op vandaag in bezit heeft.

De derde
Dan blijft nog over: de derde Ducati. Deze motor ging naar Australië en werd intensief ingezet in de racerij. Onder andere ex wereldkampioen 500cc Wayne Gardner heeft nog met die machine gereden. Deze motorfiets heeft inmiddels een restauratie ondergaan en bevindt zich nu in Queensland Australië.

Niet
Uit bovenstaand kunnen we dus concluderen dat de motorfiets die Ducati in haar museum heeft staan NIET de originele Hailwood machine is. Ergens klopt er iets niet, de machine in het museum is immers uitgerust met startnummer 12, het nummer van Mike Hailwood tijdens de 1978 TT Isle of Man.

Wie het weet
De vraag blijft natuurlijk wat er naderhand is gebeurt met de Ducati waarmee Roger Nicholls heeft gereden en die toentertijd verkocht is aan een Duitse verzamelaar? Is dat de machine die nu in het museum te zien is? Is die motor naderhand voorzien van 'het verkeerde' startnummer zodat het lijkt alsof het de Hailwood machine is? Of was er toch nog een vierde machine en is die nu te zien in het Ducati museum? Wie het weet mag het zeggen..."

[Hakinnen]

Eej Hakki, nu ff geen "passen-vraag"  - please, please ............  

oja...de vraag..

Geen passen vraag.

uh........

Tsja...

ff denken....

ok.  makkie...


Iedereen kent die suzuki T en GT series wel.
Tweetakten dus..

Dacht dat we een T250 hebben, een T350 een GT380, T500, GT550 en als laatste de watergekoelde GT750 driecilinder.

Dat driecilinder blok was in de jaren 70 nogal geliefd bij de zijspancoureurs..met andere woorden..het ware goedkope pk's en het ging lang mee.

Hoe dan ook , er was ook een fabriek racer van Suzuki die gebruikt maakte van een driecilinder 750cc twee-takt krachtbron.  Kwam uit in de formula klasse en er hebben zelfs nog NL coureurs mee gereden in Daytona.

Wat is de typenaam van de Suzuki 750CC fabrieksracer uit de jaren 70?


Alé, das ne makkelijke.  

Tonnie mag ff niet meeraden, ik weet dat ie een boek heeft waar plaatjes van die fiets in staan
(en zonder het boek weet ie het ook denk ik)

[Road Racing Tonnie]

Hakinnen bedankt voor de Hailwood Ducati story.

Enne ik zeg niks hoor over de gestelde Suzuki vraag. :D  :D  :D