Lang weekend Wales

[d'r Blieje]

Op 10 juli ben ik met mijn kameraad Raymond voor een lang weekend richting Wales vertrokken.

Dag 1:
Via de snelweg naar Duinkerken en met de ferry naar Dover. Vanuit Dover hebben we de doorgaande wegen genomen.
Onze 1e B&B lag in de buurt van Salisbury en dat is dan toch meer dan 600 km op de 1e dag. Ondanks de snel- en rijkswegen is er voldoende te zien en het is ook een goede manier om aan het links rijden te wennen.

Nadat we de spullen op onze kamer hadden gebracht en ff een verfrissende duik in het zwembad van de B&B hadden genomen zijn we te voet richting pub vertokken die we eerder hadden zien liggen. Niet goed gekeken dus... "closed for renovations". Dus onwards...  Een half uur wat rondgeslenterd tot we ergens een electro monteur bezig zagen. Deze wist wel een pub ja. De Red Rover. No we say, die is closed for renovations. Ohw. Dan must joe go over die roundabout en daar is nog een pub, wel een beetje posh, maar een pub nevertheless. De weg vervolgt achter die rotonde. Hier werd het steeds rustiger (minder bebouwing en ook niemand om aan te vragen) en na een kleine 20 minuten zagen we het niet meer zo zitten. Terug naar de rotonde... Daar in een winkeltje gezocht naar alcohol houdende versnaperingen. Die have we not! Of ze dan een pub weten? Ja, de Red Rover. No we say, die is closed for renovations. Ohw, dan is er nog een pub achter de roundabout. Yes zeg ik maar daar komen we net vandaan, we hebben zeker 20 minuten getrampeld, maar niks gezien... Yes, but it is 21 minutes trampelen! Fuck, fuck en nog eens fuck! Wij weer over de rotonde en na 21 minuten stevig doorstappen: de pub!

Hier hebben we lekker gegeten en meer dan voldoende gedronken. Zin om naar huis te lopen hadden we niet meer. We hadden voor vandaag oefening genoeg gehad dacht ik zo. Of ze ons een taxi konden bellen. No, sir maar ik heb hier wel wat numbers die you kan bellen. Ok, senks. Oh sorry, miss, were are we hier? Oh dear, in West Wellow. Ok senks. Oh sorry miss, were is our B&B? (Dat klinkt nu mischien een beetje stom, maar toen maakte dat best wel zin  :?) Een van de serveersters had dit allemaal meegekregen. We zaten nl in een B&B die helemaal in de bosjes verscholen lag. En onze uitleg gaf haar voldoende aanwijzigen om eruit op te maken dat we in Plaitford moesten zijn. En wat wil het toeval? Zij ook. Een taxi had ze al gebeld, en wij konden die sharen als we dat wilden. Nou, dat wilden wij wel. We hebben wel de hele rit betaald, 10 Pond. Meisje blij, wij blij. s'Ochtends aan het ontbijt nog geïnformeerd of dat de enige pub in de buurt was? No, love, just go rechts on the main road. A 2 minute walk. :(

Dag 2: op naar Wales.

Stonehenge


Het uitzicht de ander kant uit:






Pub onderweg:


En het is echt zo. Zodra je de grens Engeland/Wales bent gepasseerd is alles veel weidser en opener. Echt Schitterende tourwegen! Dit ging allemaal schitterend tot de laatst 70 km voor het einddoel dat we ons gesteld hadden: Llandeilo aan de noord-west kant van Brecon Beacons national Park. Hier reden we een onweersfront in. We hadden natuurlijk kunnen stoppen en hier een slaapplek kunnen zoeken, maar we waren er nog niet. Snap je?
Zeiknat een slaapplek proberen te zoeken in Llandeilo maar nergens was nog iets vrij. Buiten het dorpje vonden we een Inn. Hier naar binnen. Bleek het een 3 sterren hotel te zijn. Het water liep langs onze regenpakken en vormde al snel een paar poeltjes op de wollen vloerbedekking. Of ze een room hadden? No love, we hebben een bruiloft en in het dorp zijn 3 grote feesten. Er was dus nergens meer plek. Maar geen paniek, ze ging een rondje bellen. Geen enkel hotel vrij... of het een probleem was om in een B&B te slapen? Geen probleem, dat had toch al onze voorkeur! Het 1e telefoontje was al prijs. Al die tijd dat wij daar stonden te druppelen moesten de hotelgasten maar ff wachten. Dit is Engelse gastvrijheid!!! Met de routebeschrijving op zak en vele bedankjes van onze kant op weg naar een plek om op te drogen!

Deze B&B bleek eigendom van de Familie Bucket (Keeping up appearances). Niet kwa naam, maar voor de rest een spitting immage! Hier hebben we onze intrek genomen in een "Lodge" het was niet groot maar had voldoende gordijnroedes om onze kleren te drogen. Een pub was hier ook binnen 2 minuten lopen. Wel ff gevraagd natuurlijk...







Dag 3: Terug naar Plaitford.
Omdat de 1e B&B zo goed was bevallen (met zwembad!) had ik deze tijdens het ontbijt meteen gereserveerd voor de terugweg.
Via een schitterende route door het hartje van Wales naar Oxford gereden. Hier wat langs de verschillende universiteiten gelopen. Schitterende gebouwen met een hoog Harry Potter gehalte. Een distinguished gentlemen begreep ons niet helemaal toen we hem vroegen of hij herrie zocht. Maar dat maakte het voor ons alleen maar leuker. Na koffie en cake weer in het zadel.











In Plaitford nu wel naar de juiste kroeg. Bleek er live jazz gespeeld te worden, en dan ook nog van de goede soort! Na de nodige pinten de waard gedag gezegd. Bleek dit een Haagse Harry te zijn die al 20 jaar in Engeland zit. Daar moesten we dan toch nog maar ff een pintje mee pakken...

Dag 4: Die Heimreise.
Vanuit Chichester had ik een route uitgezet langs de kustlijn richting Dover. Verreweg het mooiste van de hele route is Beachy Head.





Maar kustplaatsen zoals Brighton en Hastings zijn ook schitterend. In Hastings realiseerden we ons dat we in Engeland waren en nog geen Fish and Chips hadden gehad. Neet lang helle, friete bestelle!





Dover naderden we nu vanaf de bovenkant. Dit geeft ook een geweldig uitzicht op de haven en de naderende ferries. Ondanks dat we een uur te vroeg waren konden we met de ferry die we zojuist hadden zien aankomen mee. Dit scheelde 2 uur wachten en 2 uur nachtrust. Want op dinsdag is gewoon weer werken. De rit vanuit Duinkerken naar huis was niet alleen een beetje saai maar echt oersaai. Je hebt de hele dag door een schitterend landschap gereden met de mooiste uitzichten en nu zit je op de snelweg... nu wordt er niet meer ieder ½ uur gestopt om wat rond te kijken... nu begint je kont langzaam te branden :( .

Dit was de 2e keer dat ik richting Wales ben geweest. Het blijft een werkelijk schitterende streek in een mooi en gastvrij land!!!

Enkele tips:
De snelweg op de heen/terugreis is oersaai maar onoverkomelijk wanneer je een beetje acceptabele reistijd wil hebben.
De overtocht hebben we gedaan vanuit Duinkerken met de Norfolk line. Je betaald voor een retourtje motor + rijder nog geen 50 Euro! En je bent na ±2 uur aan de overkant...
Ohw ja, zorg wel dat je minstens een 1/2 uur van tevoren aanwezig bent, wanneer er streng gecontroleerd wordt kun je net pech hebben. Wij kregen een heel klein kwartiertje voor vertrek onze tickets en konden nog net op tijd aan boord. Je kunt na de paspoort controle tot helemaal vooraan rijden We waren nog maar net in het restaurant aangekomen toen de ferry al vertrok! Een boot eerder of later is met de motor nooit een probleem.

We betaalden 34 pond voor B&B op de Farmstay (met zwembad) en 30 pond voor de "lodge". Het maakt voor de prijs niet uit of je een toastje met jam neemt of een full cooked  breakfast (gebakken ei, bacon, worstjes, gebakken tomaat, witte bonen in tomatensaus en toast)

Links rijden heb ik al vaker gedaan. Zolang er verkeer is gaat alles heel gemakkelijk. Wanneer het rustiger wordt heb ik twee mantra's.
Rechtsaf: rechts kijken, g-R-ote bocht
Linksaf  : rechts kijken, k-L-eine bocht
Dit gaat voor mij tot nu toe goed!

[Timeeh]

Lekker weekendje, leuk verhaal en mooie foto`s!

[the Stig]

 

Zo te lezen was het wel geslaagd 

[Yvil]

Klinkt goed en een leuk verslag!!
Wederom iets op op het "To do" lijstje te zetten 

[Jos_Merkelbeek]

Mooi verslag en foto's 

Ik ben nog nooit die kant uit geweest, moet het toch eens doen....maar dan wel iets meer dan een lang weekend, want het is verdomd mooi daar.
Heb je die routes toevallig voor de Garmin?

[DeWitte]

heel mooi hoor, foto's en verslag, jammer van die lelijkerd met die GS :mrgreen:

[De Sjeng]

mooi verslag, mooie foto's, goeie tips thanks!!