Georges Jobé overleden

[BMWhub]

Gisterenavond is vijfvoudig wereldkampioen motorcross George Jobé overleden.  De 51-jarige Jobé stierf na een lange strijd tegen leukemie.


Jobé was een generatiegenoot van andere Belgische wereldtoppers als André Malherbe, Eric Geboers en André Vromans. Jobé begon z'n internationale carrière aan het einde van de jaren '70. De Luikenaar werd als spoedig ingelijfd door het Suzuki-fabrieksteam. Bij Suzuki was Jobé de kopman in de 250cc klasse. In 1980 pakt hij z'n eerste wereldtitel in de kwartliterklasse. Hij is dan niet eens twintig. Een titelverlenging zit er niet onmiddellijk in maar in 1983 is Jobé opnieuw de beste in de 250cc GP's. Aan het eind van dat seizoen plant hij een switch naar de 500cc die op dat ogenblik onmiskenbaar de koningsklasse van de motorcross is.



Opboksen tegen HRC




Jobé verruilt Suzuki voor Kawasaki maar moet opboksen tegen een ijzersterk HRC-fabrieksteam met jongens als André Malherbe, Dave Thorpe en Eric Geboers. Na drie jaren vruchteloos de wereldtitel te hebben nagejaagd breekt Jobé eind 1986 met Kawasaki. Met de hulp van hoofdsponsor Nashua en Honda Belgium zet hij een privé-team op. Jobé neemt het op een geprepareerde productie Honda CR500 op tegen regerend wereldkampioen Dave Thorpe en slaagt er uiteindelijk in om de Brit te verslagen. De Luikenaar is de allereerste privé-rijder die het WK 500cc weet te winnen. Z'n heroïsche strijd om de titel in de koningsklasse levert Jobé in 1987 ook de prestigieuze titel van 'sportman van het jaar'.



Prestigestrijd met Geboers



In datzelfde jaar heeft Eric Geboers de wereldtitel bij de kwartliters veroverd. De Kempenaar keert in 1988 terug naar de 500cc en wil meteen de eerste 'Mister 875' (125cc+250cc+500cc) uit de geschiedenis van de motorcross worden. Ook Jobé gaat deze uitdaging aan en stapt op zijn beurt over naar het WK 125cc.  Maar de Luikenaar kan nooit echt een vuist maken tegen 125cc-specialisten als Jean-Michel Bayle en Dave Strijbos. Geboers pakt wel de wereldtitel bij de halfliters en wordt zo de allereerste 'Mister 875'.

Terug wereldkampioen



Vanaf 1989 keert Jobé – nog steeds voor z'n eigen privé-team en op een Honda uitkomend – terug naar het WK 500cc. Na een korte passage bij Yamaha in 1990 krijgt hij vanaf 1991 de beschikking over ex-HRC-fabrieksmateriaal. De Luikenaar pakt in datzelfde jaar opnieuw de wereldtitel bij de halfliters en doet dat een jaar later nog eens dunnetjes over. Ook in 1992 krijgt hij de titel van 'sportman van het jaar' toebedeeld door de Belgische sportpers. Jobé neemt daarna officieel afscheid maar duikt regelmatig nog op bij GP's en internationale wedstrijden.



Leven na de sport




Vanaf 1994 runt Jobé met de steun van telecomgigant Belgacom een groots opgezet GP-team met oa Billy Liles en 'coming man' Danny Theybers. Het Belgacom-avontuur is echter van korte duur en daarna richt Jobé zich ondermeer op de Enduro du Touquet en Parijs-Dakar. Jobé richt zich daarna op het organiseren van wedstrijden. Zo tekent hij voor een ronde van de Lotto Trophy (BK Motorcross) in z'n woonplaats Retinne, organiseert hij de triple GP op een crosscircuit naast het circuit van Francorchamps en introduceert hij motorcross in Qatar.

Vanaf 2005 maakt hij z'n comeback in de GP-paddock waar hij eerst als rijderscoach van KTM jongens als Sébastien Tortelli en David Philippaerts onder z'n hoede krijgt. Eind 2007 komt Jobé zwaar ten val tijdens een rit door de woestijn in Dubai. Er volgt een jarenlange revalidatie.In 2010 probeert Jobé het nog eens als teambaas wanneer hij een privé-KTM-team opzet met Kevin Strijbos en Anthony Boissière. Het team zal echter nog voor de eerste GP uiteen vallen. Een jaar later krijgt Jobé te horen dat hij aan leukemie lijdt. Jobé gaat nog eenmaal de strijd aan. Een strijd die hij op woensdag 19 december 2012 echter zal verliezen.

bron: http://www.demotorsite.be/content/georges-jobé-overleden

[Road Racing Tonnie]

George R.I.P

[Joepie1958]

Veel te jong R.I.P.