verslag weekje zuid-Frankrijk

[Jos_Merkelbeek]

Zondag 31 augustus
Om 8 uur vertrekken we vanuit Merkelbeek.

De route voor vandaag bestaat enkel en alleen uit snelweg. Eindpunt voor deze dag is Annecy, totaal 800 kilometer asfalt. De eerste pauze nemen we in Luxemburg, waar we meteen onze motoren aftanken. We vervolgen onze weg via de payage en rond 18 uur arriveren we bij het geplande eindpunt.

In Annecy willen we een hotel zoeken om te overnachten, maar het massatoerisme bevalt ons niet en we besluiten om buiten Annecy in een rustiger plaatsje aan het meer een hotel te zoeken. Uiteindelijk vinden we in Menthon-Saint-Bernard een B&B hotel op loopafstand van het meer van Annecy.

Maandag 1 september
Na het petit déjeuner zijn we begonnen aan de Route des Grandes Alpes.

Vannacht is er een beetje neerslag gevallen. De wegen zijn nog nat en de bergen gaan hier en daar nog verscholen onder de wolken.

De eerste col die we passeren is de Col des Aravis op 1487 meter hoogte.

We vervolgen onze weg via de Col des Saisies en de Cormet de Roselend, een schitterende route waar we tal van mooie plaatjes geschoten hebben.
 

Uiteindelijk komen we aan de top van de Col de L'Iseran die met 2770 meter de op een na hoogste col van de Grandes Alpes is.

Boven op de col genieten we van een prachtig uitzicht. Het is alsof je op het dak van de wereld staat. Toen we weer op onze motoren wilde stappen kwam Toine tot de ontdekking dat hij een van zijn duur aangemeten Alpine-otoplastieken had verloren. Het oordopje is doorzichtig en heeft precies dezelfde kleur als de rotsstenen bovenop de L'Iseran. Een half uur hebben we gezocht, maar het oordopje bleek spoorloos verdwenen. Mocht iemand van jullie dus nog richting L'Iseran gaan en een oordopje vinden.....je weet waar je het terug kunt bezorgen ;-)
De rit gaat verder naar de Col du Glandon en Col de la Croix de Fer. We rijden nog door tot Villarembert waar we een klein hotelletje hebben gevonden.

Dinsdag 2 september

Via de D78 rijden we richting de Col du Telegraph. Na een leuk stopplekje te hebben gevonden met uitzicht over een stuwmeer zetten we koers naar de Galibier. Sinds gisteren rijd ik al met een ontzettend grote grijns van oor tot oor op mijn gezicht. Toen ik aan de klim van de Galibier begon kon ik bijna in mijn eigen oren bijten zo groot werd mijn grijns.

Tjongejonge wat een mooie berg is dit, fantastische bochten en wat een mooie natuur.


Aan het eind van de Galibier gaan we rechtsaf via de Lautaret richting Alpes d'Huez. Met zijn 1860 meter behoort Alpes D'Huez niet tot de hoogste cols, maar hij is wel ontzettend stijl. Ik krijg ontzettend veel respect voor alle wielrenners die deze berg omhoog fietsen, dit kost enorm veel kracht. Mart Smeets zei in zijn commentaar bij de touretappe van dit jaar: "Wanneer je hier te hard aan je stuur trekt dan kieper je achterover!" Een beetje overdreven natuurlijk, maar het is wel een prima verwoording van het stijgingspercentage van deze col. In bochtje nummer 7 nemen we natuurlijk een foto.

Op deze plek moet je uiteraard een oranje T-shirt aantrekken, het is immers onze Nederlandse bocht.

Wat mij verbaasde is dat bijna alle motorrijders dezelfde weg naar beneden rijden als ze eenmaal de top van de Albers d'Huez hebben bereikt, DOM! Je kunt namelijk ook aan de andere kant naar beneden via de Col de Sarenne, GEWELDIG!

De Col de Sarenne is een lappendeken van asfalt met veel kuilen en hobbels en een fascinerend uitzicht.



Een paar ploffende Harleys begonnen gelijktijdig met ons aan de afdaling en reden achter ons aan, maar na een paar honderd meter toen ik stopte voor een foto zag en hoorde ik ze al niet meer achter ons rijden. Ik vermoed dat ze na de eerste hobbelige meters 180 graden zijn gedraaid, ze waren waarschijnlijk bang dat al hun schroefjes en boutjes los zouden rammelen op dit wegdek.

Onderaan de Col de Sarenne komen we weer uit bij het meertje en via de Lauraret en de N91 geven we flink gas richting Briancon waar we aan de klim van de Col D'Izoard beginnen.

Ook dit is weer een col die in mijn geheugen blijft staan. De klim begint met enkele mooie bochten waar je de motor lekker van links naar rechts kunt werpen. Vervolgens komen de hairpins die je naar de top van de col leiden.

De afdaling van de Izoard is eveneens prachtig. De puntige rotsen in het landschap zouden zo als decor kunnen dienen in een Winnetou-film, ontzettend mooi.

De rit gaat verder via de Gorges du Guil en de D902 richting Vars waar we weer een leuk hotelletje hebben gevonden.

Op onderstaande foto is duidelijk te zien hoe gemoedelijk de fransen hier leven. Opa zit in het zonnetje te genieten van zijn oude dag, zijn dochter en kleindochter genieten in een luie stoel van een boek, terwijl de andere kleindochter binnen een groot bier voor ons tapt. Toine ligt al uitgeput van een loodzware dag in de stoel op het terras.



Woensdag 3 september
Vanaf het vertrek bij ons hotel konden we meteen aan de klim van de Col de Vars beginnen. Even later arriveren we in Jausiers waar men nog steeds in de ban is van de Tour de France.

We vullen hier onze tank en zetten koers naar de uitsmijter van de dag, de Bonette.


Boven op de top genieten we weer van het geweldige uitzicht over de bergen. Tot mijn grote verbazing kom ik daar mijn tuinman tegen! Mijn tuinman wist dat ik een weekje weg was. Zonder het mij te vragen heeft hij de sleutels van mijn Ferrari genomen om met deze bolide naar de top van de Bonette te rijden.

Hij sloeg meteen op de vlucht toen hij mij zag....
Toine ergert zich groen en geel dat ik telkens moet stoppen om foto's te maken. Over de 50 kilometer lengte van de klim en afdaling van de Bonette hebben we 2 uur gedaan en liggen daardoor behoorlijk achter op schema.

Gelukkig konden we daarna via de D2205 flink doorrijden en de verloren tijd een beetje goedmaken. Aan het eind van de D2205 maken we een hele scherpe draai naar rechts om aan de Col de Couillole te beginnen.

De klim naar de top gaat over een bijzonder mooi smal slingerweggetje. De afdaling was minder fraai, maar ok het kan natuurlijk niet altijd even mooi zijn. Via de mooie col de la Cayole rijden we vervolgens naar het noorden.


Halverwege de klim begint het behoorlijk te regenen en trekken we bij een restaurantje onze regenpakken aan. Toen de ergste regen voorbij was vervolgden we onze weg over de Cayole. Via de col D'Allos en de col de la Michel dalen we weer naar het zuiden. In Castellane zoeken we een hotel voor 2 overnachtingen.

Onze hotelkamer biedt uitzicht op een grote rots met een kapelletje boven op de top.

Donderdag 4 september
Voor vandaag hebben we een route uitgezet van 375 kilometer die start en eindigt in Castellane, een behoorlijk zware rit dus. Om 8 uur zitten we reeds op onze motoren en vertrekken naar de Gorges du Verdon. De D952 naar de gorges is betoverend mooi, we rijden tussen immens grote rotswanden die soms over het wegdek heen hangen.

We slaan links af op de D23, een smalle eenrichtingsweg met een aantal leuke haarspeldbochten die uiteindelijk weer uitkomt op de D952. Ik vraag me af hoe mooi de gorges wel moeten zijn als het hier al zo prachtig is. Telkens kijk je honderden meters diep naar beneden waar je de blauwkleurige Verdon ziet stromen.

Maar wanneer gaat die weg nu eindelijk eens naar beneden? Na een uurtje rijden zijn we al op het meest westelijke punt gearriveerd en draaien we weer naar het oosten. We zijn inmiddels wel behoorlijk gedaald, maar zien alleen een mooi meertje ver van de gorges gelegen.

Via de D19 en D71 rijden we weer richting oosten. Ook deze wegen liggen honderden meters boven de Verdon. Stoppen om naar beneden te kijken doen we niet meer, dat hebben we al vaak genoeg gedaan. Vooraf hadden we gedacht de deze gorges de klapper van de dag zouden zijn, maar het was een kleine tegenvaller geworden. Het uitzicht naar beneden was telkens prachtig, maar we hadden verwacht dat we ook ooit beneden in de gorges zouden komen met onze motoren. Waarschijnlijk kun je alleen te voet of met een raftboot beneden geraken. In een klein dorpje nemen we even een pauze.

We draaien het gas flink open om de gorges du Verdon achter ons te laten. Na een uurtje flink gassen over een gedeelte van de N85 alias Route Napoleon, rijden we via de Col de la Sine naar Thorenc. In Thorenc rijden we over een fantastische weg, de D10, waar we vrijwel geen auto of motor gezien hebben. Wanneer je hier ooit in de buurt komt is dit zeker een aanrader.

Bij Le Mas wordt de weg heel smal, met de auto wil je hier niet rijden want de weg is op sommige stukken zo smal dat je als automobilist een probleem hebt wanneer er een tegenligger nadert. Met de motor is het hier geweldig rijden.

Mooie haarspeldbochten afgewisseld door leuke haakse bochten en constant een prachtig uitzicht over mooie natuur.
Zodra we weer een de bewoonde wereld terecht komen pauzeren we even om te eten. Na de lunch gaat het verder richting de gorges de Daluis en de gorges du Cians.



Beiden kenmerken zich door hun roodkleurige rotswanden.
Wanneer we om 18 uur weer arriveren in Castellane genieten we van een welverdiend groot glas bier. We realiseren ons dat 375 kilometer eigenlijk teveel is om in één dag te rijden, wat onze pijnlijke billen kunnen bevestigen.

Vrijdag 5 september
Na de vermoeiende dag van gisteren hebben we vandaag een relaxte rit op het programma staan, geen zware cols. Vanuit Castellane rijden we direct op de Route Napoleon. Gisteren hebben we ook al ongeveer 75 kilometer van de Route Napoleon gereden, wat ik me ervan kon herinneren was dat het een brede weg is waar je het gas flink kunt opendraaien. Van velen heb ik gehoord dat de Route Napoleon een weg is die je gereden MOET hebben. Ik ben het daar helemaal niet mee eens, hier en daar heb je inderdaad een leuk uitzicht of haarspeldbocht, maar in principe is het gewoon een grote en brede doorgaande weg met veel vrachtwagens en caravans die constant de snelheid eruit halen. Mijn mening over de Route Napoleon: Er is geen reet aan. Ik ben er geweest, weet wat het is, maar de eerstvolgende keer dat ik er in de buurt ben zal ik hem mijden. Toen we vanochtend bij het hotel vertrokken reed ook een Duitser met zijn Goldwing in dezelfde richting als wij. Een gedeelte van de rit hebben we samen met hem gereden. Even voorbij Digne les Bains rijden we over een leuk weggetje.

Op een gegeven moment moeten we een verplichte pauze van 3 kwartier inlassen omdat een asfaltmachine de weg verspert.

De mooie francaise die in dit mannenwereltje de leiding had over dit project, heeft gezien haar kraakheldere witte broek geen zin om zich vuil te maken.

Terwijl we wachten totdat we verder kunnen rijden luisteren we naar de Duitser die opschept over zijn 6 cylinder bankstel met talloze knopjes om vanalles en nogwat te kunnen bedienen. Hij verteld ons dat hij zuhause im Garage auch nog zo einen roten Pan wie Toine hat.....

Even voorbij Gap nemen we nog een kleine col, de col du Noyer.

Na deze col passeren we alleen nog maar kleine dorpjes van 5 huizen, 3 mesthopen en een kerk. Het stuwmeer Serre Poncon is voorlopig het enige hoogtepunt langs deze weg.

Het laatste colletje voor deze dag is de col de Menée. De col de Menée gaat niet boven de boomgrens, maar is fantastisch om te rijden. De klim gaat door een bos over 7 kilometer nieuw asfalt met alleen maar haakse bochten die zich kort achteralkaar opvolgen, waar je je motor constant van links nar rechts kunt werpen. In mijn enthousiasme ben ik helemaal vergeten te stoppen om een foto te nemen van dit mooie weggetje.

Na de afdaling rijden we door tot in Die, waar we midden in het centrum een B&B hotel vinden.

Zaterdag 6 september
Voor vandaag hadden we nog een mooie route gepland, maar vanwege de zeer slechte weersvoorspelling hebben we wijselijk besloten om een dag eerder dan gepland naar huis te rijden. Op weg richting de snelweg werd de lucht steeds donkerder. Vlak voor de snelweg trokken we ons regenpak aan omdat in de verte de lucht helemaal zwart kleurde. Na 5 minuten snelweg kwam de regen met bakken uit de lucht vallen. Tot aan Nancy hebben we alleen maar regen gehad. Na een loodzware terugreis plofte ik thuis om 20.30 uur doodvermoeid neer op de bank.

[Herr Tod]

Wauw



Dat is 'goeie poeier'. Ik krijg spontaan ideeen voor volgend jaar.

Mooi verslag en fotokes!

[B-Witch]

  Dat is pas een mooie reportage, ik heb echt zitten genieten van de foto's en je verhaal 

[Jos_Merkelbeek]

Hier nog een filmpje van de Gorges de Daluis

http://nl.tinypic.com/player.php?v=eqbltd&s=4

[De Sjeng]

Moooiiii, leuk verslag en schitterende foto's.krijg spontaal zin om te gaan rijden.

[DeWitte]

me2

[karz]

 

[Toledo]

Mooie foto's , 

[Steefke™]

gave piccies 

[Mounty]

 

mooi verslag..

hebben jullie hier geen MFL plaatje erbij geplakt ??  :mrgreen:

[Jos_Merkelbeek]

mooi verslag..

hebben jullie hier geen MFL plaatje erbij geplakt ??  :mrgreen:

bij deze  :mrgreen:

[Mounty]